Ostatnio
zastanawialiśmy się ogólnie nad tym, co w nas jest najcenniejszego , w czym
jesteśmy dobrzy i co powinniśmy rozwijać. Dzisiaj chciałbym podzielić się z
Wami moimi przeżyciami dotyczącymi konkretnie- rozwijania danej pasji.
Chciałbym przede wszystkim skupić się na przeszkodach, które napotkamy w
dążeniu do celu i jego realizacji. Na
samym początku umówmy się, że z każdej sytuacji są dwa wyjścia! Faktem jest ,
że kiedy coś nam nie wyjdzie-to godzimy się ze złym losem i całemu światu
obwieszczamy, jak bardzo jesteśmy nieszczęśliwi. Tylko pytanie: Co nam to daje?
Na początku, na pewno poczucie docenienia i współczucia ze strony bliskich i
znajomych. Jeśli ktoś ma problem- trzeba Go pocieszyć. Według mnie jest to
stereotyp , nie każdy problem wymaga pocieszania, czasami trzeba komuś dać
mocno do myślenia, aby pobudzić Go do działania. Skupmy się na pasji. Zewsząd
jest wiadomo, że jeśli ktoś ma lepiej niż ja- w wielu ludziach budzi się
zazdrość- najgorszy nasz wróg. Wtedy
nasi ,,przeciwnicy’’ są w stanie na różne sposoby pokazać nam, że to co robimy
– jest złe. Zauważmy, że bardzo często bywa tak, że najwięcej do powiedzenia
mają osoby, które kompletnie nie mają wiedzy w danej dziedzinie. A więc: Czy
warto jest przejmować się opinią kogoś , kto nie jest kompetentny? Myślę , że
na to pytanie można odpowiedzieć sobie na dwa sposoby. Jako pierwszy rozważmy
aspekt dobrego wychowania. Jeśli ktoś zwraca nam uwagę to powinniśmy z niej
skorzystać , z grzeczności się uniżyć i podziękować . W innym przypadku ,
zostanie nam przyklejone znamię egoisty. Zatem : Czy tak musi być? Wcale nie.
Każdy powinien znać swoją wartość i umieć z niej korzystać. Jeśli jesteśmy w
stanie wybronić swojego zdania, powinniśmy je przedstawić osobie, która nas
krytykuje. Mówimy tutaj o przypadkach skrajnych- czyli o krytyce ludzi, którzy nie mają
pojęcia o danej dziedzinie naszej pasji. Co innego gdy krytyka płynie z ust
osoby , która w danej dziedzinie jest specjalistą- w tym przypadku powinniśmy z
niej skorzystać i jak najlepiej wdrożyć w pasję. Ale… Często bywa tak, że ktoś
z zazdrości zawsze będzie mówił on nas źle. Taka osoba w środku wie, że
jesteśmy od niej lepsi , bądź wiemy więcej na dany temat, ale mimo wszystko
zawsze nas skrytykuje, poprzez fakt poczucia wyższości. Takie zachowania łatwo
jest wyczuć. Według mnie , w takich sytuacjach powinniśmy poprosić danego
krytykanta o pokazanie swoich umiejętności w danej dziedzinie i skorygowanie
ich z własnymi. Niestety, często na takie propozycje nasi ,,przeciwnicy’’ się
nie godzą- bo mają świadomość przegranej.
Warto poruszyć jeszcze jeden aspekt. Mentalność ludzi jest bardzo
skomplikowana i ciężka. Jeśli ktoś wykonuje pracę fizyczną , nigdy nie zrozumie
kogoś kto pracuje umysłowo i na odwrót.
Jeśli ktoś śpiewa, nie zrozumie nigdy do końca kogoś kto pracuje w fabryce.
Pamiętajmy o tym, że aby prawidłowo ocenić trudność danego zawodu, pasji czy
zainteresowania sami musimy wejść w to całym sobą, aby tego posmakować. Ciężko
jest wypowiadać się na temat czegoś , czego nigdy się dobrze nie robiło.
Niestety, mało kto o tym wie, albo nie chce wiedzieć. Poczucie własnej wartości
często mylone jest z pychą i egoizmem. Według społeczeństwa każdy kto mówi
dobrze o tym co robi, czy czym się zajmuje- to egoista. Ale jak można spełnić
swoje marzenia, dobrze wykonywać swój zawód kiedy nie jest się pewnym swoich
możliwości i umiejętności ? Człowiek uczy się przez całe życie, często na
błędach bądź na różnych doświadczeniach , które przychodzą zewsząd. Ale
przychodzi moment, że każdy z nas czuje , że dana rzecz wychodzi Mu dobrze, że
daną rzecz potrafi wykonać z zaangażowaniem, że dana rzecz przynosi radość , że
dana rzecz czegoś uczy . Kiedy na naszej drodze spełniania marzeń związanych z
naszą pasją spotkamy powyższe problemy , warto umieć się w nich odnaleźć, broń
Boże się poddać! Czasami jest tak, że nikt w nas nie wierzy prócz nas samych,
ale czy to powinno być powodem do rezygnacji z marzeń? To powinno być motorem
do tego, żeby wszystkim udowodnić, że marzenia są po to, aby je spełniać. Nie
sztuką jest się poddać, sztuką jest wygrać. Nigdy nie dajcie sobie wmówić, że
jesteście do niczego. Każdy jest do czegoś, jeden do tańczenia, inny do
śpiewania, inny do pisania, inny do malowania itd. Ale od każdego z osobna
zależy, w jakim stopniu daną pasję będzie rozwijał . Życzę, aby nigdy nie
zabrakło Wam determinacji i zdrowego odnajdywania się na ,, drodze z kamieniami
‘’! J
Bardzo mądre spostrzeżenia, ja w sumie po to zaczęłam prowadzić blog, aby nie pisać do szuflady, aby się rozwijać i tworzyć coraz więcej wierszy. :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, http://lirycznyzakatek.blogspot.com
Dziękuję bardzo, jeśli masz jakieś pytania, napisz śmiało na adres e-mail, który jest podany w zakładce "Skontaktuj się :)"
Usuńbardzo fajny punkt widzenia ;)
OdpowiedzUsuńhttp://creamshine.blogspot.com/
Ciekawy post ;d
OdpowiedzUsuńhttp://antenaaa-atena.blogspot.com/
Bardzo dziękuję! Zapraszam serdecznie do obserwowania oraz śledzenia kolejnych postów, które pojawią się już wkrótce :)
Usuń